Chwyty gitarowe (podstawowe)

Są to najprostsze chwyty gitarowe, które powinien znać każdy szanujący się początkujący gitarzysta. Na początku naszej nauki akordowej będziesz musiał uzbroić w cierpliwość. Może potrwać nawet kilka tygodni zanim będziesz potrafił z poznanych akordów zagrać proste piosenki. Oczywiście wszystko zależy od twojego zaangażowania, ilości czasu jaki poświęcisz instrumentowi. Nie zniechęcaj się jeśli twoje opuszki zaczną wołać „to boli”, jest to całkiem naturalne zjawisko i z czasem na tyle stwardnieją, że będziesz mógł pozwolić sobie na wiele godzin treningu na gitarze.

Teoria

Akord – ogólnie rzecz biorąc jest to klika dźwięków zagranych jednocześnie, a przełożeniu na gitarę będzie to szarpnięcie co najmniej trzech strun Akordy są wykorzystywane głównie przy akompaniamencie, czyli tworzą tło do głosu ludzkiego lub instrumentu solowego. Dzielimy je głównie na akordy durowe (wesołe) oraz molowe (smutne).

Chwyt gitarowy – pokazuje na jakich dokładnie progach przycisnąć struny aby zagrać określony akord.. Wiąże się to z tym, iż jeden akord można zazwyczaj złapać w paru miejscach na gryfie. Chwyty potocznie nazywa się funkcjami lub funtami.

Notacja

Akordy durowe np. E-dur są często zapisywane bez końcówki „-dur”, tzn. występuje sama duża litera „E” natomiast akordy molowe np. e-moll zapisujemy jako małą literę „e” lub w publikacjach zagranicznych „Em”. Dla przykładu jeśli w danej piosence mamy podane chwyty E, a, D, to tak naprawdę są to akordy E-dur, a-moll, oraz D-dur.

Chwyty gitarowe – jak czytać diagramy?

Linie poziome to nic innego jak struny gitary, na górze znajduje się struna najcieńsza E1 i po kolei schodząc mamy struny H2, G3, D4, A5 oraz na samym dole basowa E1.

Linie pionowe odzwierciedlają nam progi, natomiast nad diagramem zawszę umieszczone są cyfry rzymskie ( np. I, II, III ) informują nas na których progach będziemy chwyt budowali.

Cyfra w czarnym kółku pokazuje nam, którym palcem lewej ręki (1-wskazujący, 2-środkowy, 3-serdeczny, 4-mały) przycisnąć strunę na określonym progu.

Zero po lewej stronie diagramu (O) oznacza, że tą strunę będziemy grali pustą czyli nigdzie nie przyciśniętą, natomiast „X” to struna, której dźwięk nie pasuję do akordu i musimy ją pominąć lub stłumić którymś z palców lewej ręki.

Prześledźmy przykładowy chwyt gitarowy:

Cyfry rzymskie nad diagramem informują nas, że chwyt gitarowy będzie budowany na progu pierwszym (I), drugim (II) oraz trzecim (III). Także palec wskazujący (1) kładziemy na I progu struny H2 (druga linia od góry), palec środkowy (2) na II progu struny G3 (3 linia od góry), palec serdeczny (3) wędruje na III próg struny D4 (czwarta od dołu) i na końcu palcem małym (4) przyciskamy strunę E1 wiolinową na progu IV (struna najcieńsza). Po lewej stronie struny A5 basowej widzimy „O” dlatego tą strunę będziemy grali pustą, natomiast „X” widoczny obok struny E6 (najgrubsza) oznacza, że tą strunę będziemy pomijali podczas grania.

Chwyty gitarowe – zasady łapania

Staraj się ich przestrzegać, ponieważ wyrobią w tobie pewne prawidłowe nawyki, a nauka samych akordów będzie szybsza i przyjemniejsza.

1. Stawiaj palce po kolei na strunach

Każdy nowy akord buduj kładąc palce w następującej kolejności: wskazujący (1), następnie środkowy (2), serdeczny (3) a na końcu palec mały (4).

2. Staraj się stawiać palce mocno i tak blisko progów jak to tylko jest możliwe.

Struna przyciśnięta za lekko lub zbyt daleko od progu albo w ogóle nie wybrzmi, albo będzie brzęczała. Palca nie możesz położyć również bezpośrednio na progu ponieważ dźwięk będzie wtedy za bardzo stłumiony.

3. Kładź tylko czubki swoich palców

Strunę na określonym progu należy przycisnąć tylko i wyłącznie czubkiem palca, który inaczej będziemy nazywali opuszkiem. Pozostałą jego część będziesz używał na nieco późniejszym etapie edukacji.

4. Nie stawiaj palców zbyt wyprostowanych.

Kładź je zawsze lekko zaokrąglone a jednocześnie muszą być w miarę prostopadle umieszczone do gryfu aby nie zahaczać strun niżej położonych. Pomagaj sobie kiedy potrzeba nadgarstkiem lekko go wyginając do przodu.

5. Staraj się aby kciuk nie wystawał nad gryf gitary.

Kiedy się nauczysz dobrze grać chwyty gitarowe, nie będzie to miało specjalnie znaczenia, ba nawet czasami będziesz go używał aby przycisnąć struny basowe od góry. Jednak na początku ważne jest abyś kciuk chował, co później zaowocuję jego wzmocnieniem i ułatwi w dalszej edukacji łapanie chwytów barowych.

6. Jedynymi częściami jakimi dotykasz gitary muszą być palce oraz kciuk.

Nie łap chwytu jakbyś chciał trzymać łopatę lecz zostaw trochę wolnej przestrzeni między wewnętrzną częścią dłoni a tylnią częścią gryfu

7. Upewnij się za każdym razem czy złapałeś chwyty gitarowe  poprawnie

Wykonaj uderzenie z góry, następnie szarpnij każdą strunę oddzielnie i znowu wykonaj uderzenie z góry. Jeśli usłyszysz, że jakaś struna nie wybrzmiewa prawidłowo, tzn. brzęczy lub jest za bardzo stłumiona natychmiast popraw chwyt. Nie jest ważna specjalnie prędkość łapania akordów lecz ich dokładność, szybkość przyjdzie z czasem a źle wyuczony chwyt może sprawiać ci problem w dalszej edukacji.

8. Odpocznij chwilę jeśli poczujesz ból w palcach lub nadgarstku

Nie katuj się jeśli twoja dłoń wykazuje jakiekolwiek objawy zmęczenia. Nadwyrężanie jej do niczego dobrego nie doprowadzi a wręcz przeciwnie. To samo dzieje się z palcami, jeśli będziesz odczuwał(a) w nich większy ból, wyskoczą przeróżne bąble, przerwij grę na jakiś czas i pozwól im się nieco zregenerować. Chwyty gitarowe mogą chwilę zaczekać.

$nbsp;

———————————————————————————————————-

Poznajemy proste chwyty gitarowe

1. Chwytów ucz się w następującej kolejności e, E, a, A, d, D, C, G

2. Nie przechodź do uczenia się kolejnego akordu jeśli nie będziesz poprawnie i w miarę szybko łapał(a) poprzedniego

3. Każdy nowo wyuczony akord łącz z tymi poznanymi wcześniej

4. Wszystkie chwyty są pokazane na gryfie, schemacie akordowym oraz tabulaturze

e-moll

To pierwszy a zarazem najłatwiejszy chwyt gitarowy jakiego uczy się zazwyczaj początkujący gitarzysta. Łapiemy go tylko i wyłącznie na dwóch strunach (A5 oraz D4) palcem środkowym (2) oraz serdecznym (3). Akord, który opiera w dużej części na strunach pustych. Uderzenie możemy wykonać spokojnie we wszystkie sześć strun.

E- dur

Jest bardzo podobny do akordu e-moll. Różnica polega na tym, że dokładamy tutaj tylko palca wskazującego (1) na I próg struny G3. Także, przez dodawanie lub odejmowanie palca pierwszego uzyskujemy odpowiednio akord durowy lub molowy. Tak jak w poprzednim akordzie tak i tutaj możesz bić we wszystkie struny.

a-moll

Wykorzystujemy tutaj schemat opalcowania z akordu E-dur. Aby przejść do chwytu a-moll wystarczy wszystkimi palcami zejść dokładnie o jedną strunę niżej. Na schemacie widać „X” obok struny E6, także podczas grania staramy się ją omijać. W takim razie uderzenie wykonujemy tylko w pięć strun.

A – dur

Najtrudniejszy z tych do tej pory poznanych. Problemem może być tu zmieszczenie wszystkich trzech opuszków na progach, dotyczy to głównie osób z grubszymi palcami. Staraj się ułożyć palce w miarę twoich możliwości w linii prostej, możesz zacząć od postawienia palca 3 tuż przy progu i kolejnego dostawiania palca 2 i na końcu 1. Bicie podobnie jak wyżej wykonujemy w 5 strun, pomijając strunę E6.

d – moll

Aby prawidłowo złapać ten chwyt należy mieć w miarę dobrze rozciągnięte palce, ponieważ w przeciwieństwie do chwytów wcześniej poznanych rozciąga się nie na dwóch ale na trzech progach. Postaw 1 palca jak najbliżej progu 1 i pozostałe palce staraj się w miarę możliwości maksymalnie rozciągnąć aby później dźwięki po szarpnięciu strun były czyste. Podczas grania omijamy dwie struny najgrubsze struny.

D – dur

Najczęściej pojawiającym się problemem łapiąc owy chwyt jest niepotrzebne tłumienie strun sąsiadujących. Dotyczy to głównie palca serdecznego (3), który za bardzo kładziemy i tłumimy strunę najcieńszą E1. Także trzeba zwrócić tu uwagę na to aby palce były zaokrąglone i prostopadle ustawione do gryfu. Podobnie jak w poprzednim akordzie nie gramy strun E6 oraz A5.

C-dur

Podobnie jak w chwycie d-moll i tutaj możesz mieć problemy ze zbyt małym rozciągnięciem palców. Stosujesz się do identycznych metod budowania akordu jak tym przed chwilą wymienionym a więc starasz się maksymalnie rozciągać palce na progach. Uważaj abyś nie haczył strun pustych. W akordzie musisz omijać strunę najgrubsza E6 lub spróbować ją tłumić lekko podnosząc palca 3. W chwycie pomijamy pustą strunę E6.

G-dur

Tak jak w poprzednich chwytach angażowałeś tylko troje palców tak tutaj już musisz wykorzystać dodatkowo palca małego aby przycisnąć strunę E1 na progu III. To właśnie z nim mogą być największe problemy, ponieważ może za lekko dociskać strunę przez co w rezultacie nie wybrzmi ona w ogóle albo będzie brzęczała. Trzeba wtedy palca wzmocnić poprzez różne ćwiczenia chromatyczne. Bicie wykonujemy we wszystkie struny.

F – dur

Jest to chwyt gitarowy, który nie do końca zalicza się do grupy akordów podstawowych. Właściwie to akord barowy, który poznasz, w którymś z następnych działów. Zdecydowałem się umieścić go w tym dziale chwyty gitarowe, ponieważ jest bardzo często używany przy akompaniamencie do piosenek ze świata rozrywkowego. Jest to uproszczona forma chwytu barowego. Trudniejszym elementem jest przyciśnięcie struny E1 oraz H2 na I progu pierwszym palcem. W biciu omijamy najgrubsza strunę E6.

Chwyty gitarowe – jak ćwiczyć zmiany?

Łącz każdy akord z każdym. Zmiany zacznij od wolnego tempa, następnie stopniowo je zwiększaj ale pamiętaj, że najważniejsza jest w tym wszystkim dokładność. Na każdym akordzie wykonaj jedno uderzenie z góry palcami lub przy użyciu kostki. Potrzebujesz teraz nieco cierpliwości, gdyż może potrwać nawet parę tygodni zanim będziesz swobodnie przechodził między kolejnymi akordami, najważniejsza jest systematyczność w ćwiczeniach, nie ma tutaj jakiegoś magicznego sposobu.