Power Chords (akordy mocy) – Cz.2

We wcześniejszym wpisie „Power Chords Cz.1” skupialiśmy się na opisowym zrozumieniu zjawiska jakim są „akordy mocy”.  Jednak sama teoria nie nauczy nas grać, także czas teraz na konkretne ćwiczenia. Jednak zanim się za nie zabierzesz zapoznaj się z kilkoma radami umieszczonymi niżej, wniosą więcej harmonii do Twojej gry.

Gra ćwiczeń na czystej barwie gitary

Początkujący gitarzyście od samego początku dążą do jak „najmocniejszego brzmienia” swojej gitary. Piszę to po to abyś podczas wykonywania poniższych ćwiczeń na chwile o tym zapomniał. Najlepiej jeśli będziesz je ćwiczył na czystej barwie lub z przesterem naprawdę delikatnym. Jest to ważne, ponieważ przester (fuzz) maskuję niedoskonałości wykonawcze. Czym jest go więcej tym skuteczniej ukryję Twoje braki, a nie o to chodzi prawda?

Z metronomem czy bez?

Naturalnie jeśli każde z ćwiczeń będziesz chciał zagrać od razu z metronomem to się szybko zniechęcisz. Nawet najwolniejsze tempo nie gwarantuję, że uda Ci się zagrać dane ćwiczenie za którymś z pierwszych podejść. Proponuje aby Twoje pierwsze próby odbyły się bez „tykania”. Postaw palce na odpowiednich progach, naucz się przesuwania palców, odpowiedniego tłumienia itd. Kiedy już wstępnie zaznajomisz się z danym ćwiczeniem to możesz dopiero uruchomić metronom.

Pamiętaj, że filmy nagrane są jednak w dosyć szybkim tempie, więc jeśli chciałbyś zagrać razem z podkładem to możesz wykorzystać funkcję zwalniania wbudowaną w odtwarzacz YouTube i zmniejszyć tempo o połowę. Z czasem jak nabierzesz wprawy, przejdziesz do tempa normalnego, a nawet w ramach poszerzania swoich kompetencji jeszcze bardziej zwiększysz prędkość.

Odzywają się nie te struny co powinny!

Jeśli chcesz aby na gitarze „odzywały” się tylko te struny, które są wskazane na tabulaturze to wykorzystaj 1 palca do tłumienia struny E6 (podnieść lekko opuszek palca nad strunę A5) oraz oprzyj dolną jego część na strunach e1 i h2. W ten sposób, pomimo tego, że kostka będzie trącała inne struny to nie będą one słyszalne. Palec wskazujący powinien być ustawiony prostopadle do gryfu, zupełnie jak przy łapaniu chwytów barowych.

Ćwiczenia

1. Będziemy się tutaj poruszać po tych samych strunach. Warto pamiętać, że rozstaw palców będzie się zmieniał wraz ze zmianą progów (wynika to z budowy gitary), a więc nasze palce będą się odpowiednio ścieśniać lub rozszerzać. To ćwiczenie pomoże nam w lepszym poruszaniu się po gryfie i wzmocni palce (zwłaszcza mały jeśli mało nim grywamy). Ćwiczenie docelowo należy zagrać na 3 strunach (A5, D4, G3) ale jeśli sprawia Ci trudność przyciskanie strun palcem małym to przez parę dni z niego zrezygnuj i naucz się grać tabulaturę wykorzystując 2 palce (wskazujący i serdeczny).

Podczas jego wykonywania mogą wystąpić „świszczenia” podczas przesuwania pozycji, jest to dosyć naturalne. Nie należy się tym przejmować, chyba że te „świsty” zagłuszą całą resztę (zazwyczaj gdy mocno rozkręcony jest wzmacniacz lub przester), wtedy trzeba będzie nad tym dłużej się zatrzymać.

2. W tym ćwiczeniu uwzględnimy poruszanie się po różnych strunach, a nauczy Cie to wykonywania czystych i płynnych zmian pozycji. Zmiany te mogą teraz trwać trochę dłużej niż poprzednim ćwiczeniu, dlatego trzeba uważać na prędkość metronomu. Możesz odnieść wrażenie, że dźwięki są jakby „urwane„, jest to normalne zjawisko, ponieważ dłoń należy podnieść i palce umieścić w innej pozycji.

Podczas poprzedniego ćwiczenia nie mówiłem Ci o tym aby skoncentrować się również na ręce uderzającej, ponieważ wprowadziło by to dodatkową zbędną trudność. W tym ćwiczeniu jednak warto już się na tym elemencie mocniej skoncentrować i staraj się trafiać w struny, które są zaznaczone na tabulaturze. Jednak pamiętaj aby najpierw opanować dźwięki czy pracę lewej dłoni.

3. Na koniec dołożymy trochę sekcji rytmicznej i nauczysz się jednego najbardziej rozpoznawalnych riffów na świecie, zagrywka z „Smoke on the water” zespołu Deep Purple. Nie jest to oczywiście oryginalne opalcowanie, a lekko zmodyfikowane na potrzeby tej lekcji. Chodzi o to aby wykorzystać tutaj klasyczne ułożenie palców występujących w power chordach.

Nie jest to rytmicznie jakiś bardzo skomplikowany motyw jednak na pewno na początku wymaga odpowiedniego wsłuchania się w podkład. Zauważ, że między każdym kolejnym power chordem występuję pauza ósemkowa, pozwalająca na swobodne przemieszczenie się palców na gryfie do odpowiedniej pozycji.  Nie graj za każdym razem zagrywki od początku, zatrzymuj się na miejscach, z którymi masz największy problem.