Pozycja klasyczna
Jest to pozycja zarezerwowana dla gitary klasycznej i grania muzyki poważnej. Gitara leży tutaj między nogami, po stronie ręki na gryfie. Lewa noga powinna być lekko uniesiona przez postawienie jej na podnóżku o wysokości ok. 20 cm. Jeśli nie posiadasz takowego podnóżka możesz cofnąć nieco prawą nogę do tyłu.
Pozycja rockowa
Wykorzystują ją gitarzyści akustyczni oraz elektryczni. Gitara spoczywa spokojnie na prawym udzie lub lewym jeśli gitarzysta jest leworęczny, dzięki specjalnie wyprofilowanemu dołowi pudła rezonansowego czy korpusu. Gra w tej pozycji w odróżnieniu od klasycznej da ci większy komfort w graniu i wizualnie wygląda to według mnie dużo lepiej.
Gra na stojąco
Jest bardzo ważna szczególnie dla gitarzysty elektrycznego, zwłaszcza takiego, który chciałby grać w kapeli rockowej. Niezbędny jest tu pasek do gitary, którego długość w początkowej fazie trzeba dobrać tak aby gitara w pozycji stojącej była na takiej samej wysokości jak w pozycji siedzącej. W przeciwnym przypadku możesz mieć problemy z wygrywaniem bardziej skomplikowanych technik gitarowych. Oczywiście z czasem w zależności od twoich upodobań, możesz gitarę centymetr po centymetrze możesz opuszczać aby poprawić twój sceniczny image.
Jednak aby to osiągnąć potrzebne są ćwiczenia, to co potrafisz zagrać na siedząco musisz wyćwiczyć również na stojąco. Czym więcej będziesz trenował w pozycji wyprostowanej tym mniej problemów z wygrywaniem dźwięków będziesz miał później na scenie. Należy tu wspomnieć również o uwarunkowaniach genetycznych. Nie każdy ma równą długość rąk czy palców dlatego długość paska trzeba ustawić dla każdego indywidualnie. Ważniejsze od tego jak wyglądasz z gitarą jest to aby na stojąco grało się swobodnie, bez żadnych niepotrzebnych krępujących ruchów.
Ułożenie prawej ręki
Zwisa swobodnie opierając się o brzeg pudła rezonansowego. Uderzenie powinno być wykonane prostopadłe do strun i wychodzić z nadgarstka wykonując ruch samą dłonią. Struny szarpane nad otworem rezonansowym będą miały brzmienie łagodne, natomiast bliżej mostka bardziej ostre i wyraziste.
Struny możemy szarpać na 2 sposoby, za pomocą palców lub kostki. Jeśli chodzi o to pierwsze to struny szarpiemy opuszkami wszystkich pięciu palców ale również paznokciami, które wykorzystuje się głównie do grania muzyki klasycznej.
W muzyce rozrywkowej najczęściej stosowana jest jednak kostka. Trzymamy ją między kciukiem a palcem wskazującym ale tak by wystawała na odległość ok 2 mm. Jak prawidłowo należy trzymać kostkę przedstawiają poniższe fotografie.
Ułożenie lewej ręki
Odpowiada za przyciskanie strun na odpowiednich progach. Palce powinny być stawiane prostopadle do gryfu jak najbliżej metalowych sztabek zwanych progami. Początkujący gitarzyści mogę mieć problem ze swoimi opuszkami, które na początku mogą boleć. Z czasem utworzy się na nich zgrubiały naskórek, który pozwoli na długotrwały trening.
Kciuk w początkowy etapie gry staraj się aby był schowany z tyłu gryfu. Z czasem zaczniesz podnosić go nad gryf i nawet przyciskać nim struny. Jednak jako początkujący gitarzysta utrzymuj właściwe położenie, dzięki któremu wzmocnisz mięśnie niezbędne do wygrywania trudniejszych akordów np. chwyty barowe.
Paznokcie w lewej dłoni powinny być jak najkrócej obcięte. Pilnuj tego ponieważ zbyt długie będą ci przeszkadzać mocno w grze i mogą porysować gryf gitary. Problem może zwłaszcza występować wtedy kiedy będziesz chciał mocniej docisnąć strunę na określonym progu.
Gitarzyści leworęczni
Tak się składa, że natura wykształciła nas w ten sposób, że nie u wszystkich dominującą częścią ciała jest strona prawa. Nasuwa się tu od razu pytanie co powinna zrobić osoba, która chce się nauczyć grać na gitarze a jest leworęczna? Są na to trzy rozwiązania:
- Może założyć odwrotnie struny na zwykłą gitarę dla praworęcznych i następnie to samo zrobić z gitarą, czyli odwrócić ją tak aby główka znalazła się po prawej stronie. Ręka lewa będzie wykonywała bicie, natomiast prawa chwytała gryf.
- Drugim rozwiązaniem jest kupno specjalnej gitary dla leworęcznych, lecz trzeba się tu liczyć z nieco wyższą ceną instrumentu i jego słabą dostępnością.
- Ostatnim bardzo popularnym rozwiązaniem wśród gitarzystów leworęcznych jest nauka gry na gitarze w sposób tradycyjny, czyli tak jak uczy się gitarzysta praworęczny. Jest to rozsądne rozwiązanie ponieważ można grać na gitarach swoich kolegów a, że będzie to nowe doświadczenie to szybkość nauki nie powinna odstępować od tej
Trudno odpowiedzieć na pytanie, który sposób jest najlepszy. Rozsądnie patrząc najbardziej korzystne wydaje się trzecie rozwiązanie, ponieważ cały świat kręci się zdecydowanie wokół gitarzystów praworęcznych. Będziesz mógł zagrać na jakiekolwiek innej gitarze swoich kolegów a z uwagi na to, że gra na gitarze będzie twoim nowym doświadczeniem to tak czy inaczej musisz wyćwiczyć obydwie ręce.
Z drugiej strony podobno nie da się oszukać swojej natury i jeśli jesteś leworęczny to powinieneś grać tak jak powinien grać gitarzysta leworęczny i to jeszcze na właściwie przeznaczonym do tego instrumencie. W przeciwnym przypadku podobno nie osiągniesz maksymalnych wyników w grze na gitarze. W każdym razie nie jest to do końca udowodnione.
Jedno jest pewne, że sławni gitarzyści przerobili wszystkie te przypadki i gitarzysta leworęczny niczym nie ustępuje gitarzyście praworęcznemu. Najlepszym dowodem na to są takie nazwiska leworęcznych gitarzystów jak Jimi Hendrix, Tony Iommi czy Curt Cobain. Musisz przeanalizować wszystkie te możliwości i samodzielnie podjąć decyzję.
oddaj kasę kostce prawej i nodze w jaraniu śmieci
ucz się opkręcania palca na kości śedem
Witam. Jestem początkujący i chce poruszyć pewną kwestię. Przykładowo gramy w same „struny basowe” to czy
( tutaj posłużę się linkiem)
http://pl.tinypic.com/view.php?pic=209n1w9&s=6 miejsce które na
zdjęciu jest zaznaczone mogę dotykać gryfu ( tłumić strunę e1?) Czy
muszę ustawić rękę tak żeby tworzyła się ” wolna przestrzeń” pomiędzy
gryfem a tym miejscem ze zdjęcia.
Witaj. Przy graniu strun basowych jedynymi częściami jakimi dotykamy gryfu powinny być palce oraz kciuk. Wyjątkiem jest sytuacja, w której do przyciśnięcia strun basowych wykorzystujemy kciuk, wtedy ta część, którą zaznaczyłeś, może jak najbardziej dotykać gryfu. Ogólnie zasada jest taka, że staramy się nie w ogóle nie dotykać gryfu zaznaczoną przez Ciebie częścią dłoni, chyba że wykonujemy technikę, którą chcemy odpowiednio wzmocnić albo uczynić bardziej stabilną np. wibrato czy podciągnięcie. Ale tutaj też nie kładziemy całej dłoni tylko miejsce blisko pierwszego palca.
Witam. Nie wiem gdzie mam to napisać, jestem początkującym gitarzystą ale chciałbym się nauczyć zagrać „Dni, których nie znamy” z Pańskiego filmu i mam takie pytanie czy mogę to zagrać równie dobrze bez kostki, tylko samymi palcami?
Jasne, że możesz zagrać samymi palcami, śmiało 🙂
A jeśli chodzi o gitarę elektryczną, to gdzie powinienem trzymać prawą rękę? Przyzwyczaiłem się do opierania jej o mostek, tak że w niczym to nie przeszkadza, ale na razie nie mam ruchomego mostka, gdy to się zmieni to będę miał problem.
Są różne szkoły ale zalecane jest aby dłoń jednak nie opierała się na mostku, najlepiej jeśli znajduje się w powietrzu tuż nad mostkiem. Artur Lesicki opiera dłoń na mostku, nie może się tego oduczyć – jak mówi osobiście – odradza innym gitarzystom. Ja trzymam w powietrzu ale dla lepszej stabilizacji ręki, opieram małego palca o przetwornik ale to wiadomo, że zależy od gitary, nie na każdej jest to wygodne.
A co w przypadku bardziej złożonych riffów? Szczególnie w szybszych odmianach metalu, gdzie nie raz pal mute’y mieszają nietłumionymi dźwiękami?
Wiesz każda technika rządzi się swoimi prawami. Jeśli jest to granie oparte na dużej ilości pal mutów to rzeczywiście może być korzystniejsze trzymanie na mostku. Na gitarze nie ma sztywnych reguł natomiast są ogólnie przyjęte zasady. Przy na przykład grze palcami szkoły uczą, że basowe gra się kciukiem a wiolinowe palcami pozostałymi. Ale i tutaj jest mnóstwo wyjątków gdzie kciuk czasami wędruję na struny wiolinowe a palce na basowe. Wszytko zależy…
Czy istnieją jakieś szczególne zasady kostkowania strun? Czasem w tabulaturze jest to zapisane, czy kostkujemy z góry czy z dołu, ale rzadko można to spotkać… Logicznym jest, że gdy gramy kolejno struny EADGHE kostkujemy je z góry, następnie wracając z powrotem kostkujemy je z dołu. A jeśli dana struna ma być szarpnięta kilka razy pod rząd?
Jeśli pod tabulaturą nie jest podpisany sposób kostkowania sugerowany przez autora to zasada jest taka, że kostkujemy tak, żeby wykonywać najmniej ruchów dłonią. A więc jeśli jest tak jak napisałaś – struny następują po sobie w którymś kierunku to ruch kostki jest prowadzony w jedną stronę. Natomiast jeśli szarpiemy parę razy tę samą strunę to kostkujemy zazwyczaj naprzemiennie „góra, dół”. Także zawsze przed ogrywaniem jakiegoś kawałka trzeba pomyśleć jaka jest najłatwiejszą droga aby zagrać parę dźwięków po sobie. Oczywiście nie jest to ścisła reguła i zależy tak naprawdę od zamysłu kompozytora.
Aha okej to napewno przyzwyczajenie od Klasycznego trzymania. Jedno co zauwazylem duzo lepiej mi wychodza Hammer on i pull off w Rockowej pozycji barzdiej je slychac lub mi sie tylko tak wydaje :P.
Całkiem możliwe, że to kwestia innego dotarcia dźwięku do uszu 🙂
Tez wlasnie z tym walcze teraz. Tylko niewiem czemu mu sie trzyma lepiej gitare w pozycji Rockowej na lewej nodze a nie na prawej jest to blad cyz to obojetne jest?
Absolutnie błąd, tylko i wyłącznie trzymamy gitarę na prawym udzie.
…zacisnąłem zęby i zwieracze, pomęczyłem się kilka razy w rockowej pozycji i się chyba opłaciło bo co prawda nie wszystko jeszcze wychodzi ale dużo mniej mi się ręce męczą przy graniu
Dzięks
Ja mam podobnie azczynam grac i trzymanie w pozycji klasycznej idzie mi lepiej, poniewaz moge bardziej reke wychylic i zlapac struny basowe niz w pozycji Rockowej. I pozatym jak GRam w rokowej to strasznie gryf mi czasami lata ze nie moge dobrz zlapac chwytu czego nieamm w pozycji klasycznej, cyhba ze robie cso nie tak
To wszytko jest kwestia ogrania. Jeśli przyzwyczaimy się do danej pozycji to później trudno nam od niej odejść. Najlepiej stosować zasadę: gitara klasyczna – pozycja klasyczna, gitara akustyczna – pozycja rockowa. Stosowanie tej metody pozwoli na uniknąć błędów.
Gram amatorsko od wielu lat, zaczynałem od gitary klasycznej, teraz mam akustyczną.Zawsze grałem w pozycji klasycznej i bardzo trudno mi się przestawić na inną.
Czy pozycja rockowa ma jakąś przewagę w grze akustycznej bo mi osobiście dużo trudniej się gra, szczególnie jeśli chodzi o techniki na wyższych progach…
Na gitarze akustycznej ciężko się gra w pozycji „klasycznej”, ponieważ pudło jest znacznie większe niż w przypadku gitary klasycznej i gitara może nie być stabilna . Zresztą argumentem przemawiającym za tym, żeby nauczyć się grać w pozycji tzw. „rockowej” jest to, że nie zawszę mamy przy sobie podnóżka (cofanie nogi nie daje dobrych efektów).